Franciscus was z'n leven lang gefascineerd door de nederige gestalte waarin onze Heer geboren was en door de liefde die Hij in zijn lijden en dood had laten blijken.
In 1223, ongeveer twee weken voor Kerstmis, liet Franciscus een goede vriend, Giovanni Velita, zoals hij wel vaker deed, bij zich komen en zei: “Ik wil dit jaar in Greccio Kerstmis vieren. Ga jij voor mij uit en doe precies wat ik je nu zeg. Ik wil namelijk de geboorte van het kind van Bethlehem zo gestalte geven, dat wij met onze eigen ogen kunnen zien in welke pijnlijke en behoeftige omstandigheden hij ter wereld gekomen is. Ik wil laten zien hoe hij daar lag in een kribbe op stro, tussen een os en een ezel.” Deze traditie van een kerststal zetten op Kerstmis bestaat tot op de dag van vandaag.