De jongeren zitten allemaal in de laatste of voorlaatste klas van de middelbare school. Vijf van hen doen in mei eindexamen en nemen in juli afscheid van onze kerk. Tenminste: afscheid van de jeugd- en jongerengroepen van onze groep, waar sommigen van hen al vanaf hun peutertijd aan mee deden.

Waarom naar het klooster?
Jongeren van nu hebben haast. Ze moeten veel en doen ook veel. De wereld trekt. Wij willen hun graag meegeven dat ze keuzes kunnen maken om het anders te doen. Meer aandacht, meer luisteren, meer zien, meer tijd nemen voor wat echt belangrijk voor hen is. Dat leer je het beste door het te ervaren. En dat kan bij de zusters in Denekamp. Daar ervaren ze wat aandacht met je doet. Hoe gelukkig je wordt van gastvrijheid. Daar worden ze uitgenodigd om na te denken: wat geloof ik, wie ben ik en wat wil ik betekenen? De zusters leven deze vragen voor, in alles wat ze zeggen en wat ze doen en dat raakt de jongeren. Ook al zijn we er maar kort, ze gaan anders naar huis dan ze kwamen.

Wat deden we?
Ons thema was dit jaar “het goede’ (enkele weken daarvoor hadden we met elkaar over “het kwaad” gesproken). We hebben dat thema uitgewerkt in gesprekken met elkaar en met zuster Christella en Zr. Mariela, door samen een film te kijken, door te schilderen, te wandelen en samen naar de ochtendmis te gaan. En zo ontdekten ze dat het goede te vinden is in gastvrijheid, in vreugde, in tijd nemen, in buiten zijn, in zorg hebben voor elkaar en, zoals een van de jongens het zei; in “gewoon aardig zijn”.

We komen terug!
Uitgezwaaid door de twee zusters die dit weekend met ons optrokken, aan tafel bij ons zaten en met wie we verhalen deelden, vertrokken we zondag na (zoals altijd) een heerlijke maaltijd. Dankbaar voor alles wat we hadden gekregen. De zon scheen en we wisten het zeker: we komen terug.

Ds. Jeannette den Ouden
(Arboretumkerk, Wageningen)